Długo zbierałem się do napisania tego tekstu ponieważ pomysłów na to jak powinien wyglądać i co powinienem w nim zaserwować spisywałem przez kilka tygodni.

Dlatego wpisów na ten temat pojawi się kilka. Uderzymy w problem z każdej możliwej strony, aby już nikt nigdy nie poczuł się zagubiony, sfrustrowany i zrozpaczony tym, że coś by chciał, ale nie ma zielonego pojęcia czym to owe „coś” jest.

Zaczniemy dość delikatnie, może nieco ogólnie, ale coś czuję, że dla wielu osób taki niewielki impuls w zupełności wystarczy, aby dodać do życia „powiewu świeżości”.

Będzie to kilka naprawdę prostych kroków, które możesz wdrożyć do swojego życie zaraz po tym jak skończysz czytać ten artykuł.

Co robić kiedy się nie wie, co chce się robić?

To:

1. Wystartuj z czymś. Niektórzy w nieskończoność czekają aż znajdą swoje powołanie / misję życiową. Otóż jest jeden problem – żadna misja czy wizja nie spadnie na Ciebie jak grom z jasnego nieba.

Dlatego warto imać się różnych rzeczy na zasadzie eksperymentu. To przecież wcale nie musi być zajęcie na resztę Twojego życia!

Zatem zastanów się – jakie aktywności chciałbyś w życiu podjąć? Bieganie? Prowadzenie bloga? Własny biznes? Zmiana pracy? Podróże?

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że takie aktywności nie mają zbyt wiele wspólnego z życiowym powołaniem. Błąd. Jak zaczynasz robić takie eksperymenty, to na Twojej drodze pojawi się więcej ciekawych ludzi i jeszcze więcej możliwości.

2. Szybko podejmij działanie. Z naciskiem na szybko. To jest właśnie klucz. Naprawdę nie ma się co zastanawiać zbyt długo. Po prostu bądź takim „yes-manem” i przechodź do działania.

Powiedzmy, że idziesz do kina na Step-up czy inny film o tańcu. Przez głowę przechodzi Ci myśl:”Hmmm…w sumie to fajnie by było nauczyć się chociaż trochę tańczyć”.

Właśnie w takich momentach nie powinieneś pozwalać na to, by ta myśl została stłamszona. Skoro powiedziałeś A, to powiedz B. Skoro „fajnie by było…”, no to do jasnej cholery dlaczego nie? Po powrocie do domu siądź do komputera (przecież i tak zawsze to robisz) i wpisz w google: „Szkoła tańca [Twoje miasto]”. Sprawdź gdzie i kiedy odbywają się zajęcia, zadzwoń zapytać co masz ze sobą zabrać i po prostu idź.

Ten punkt jest arcyważny. Pisałem i mówiłem o tym nie raz i nie dwa, że na początku mojej przygody z rozwojem osobistym chłonąłem wszystko co się dało. Książki, ebooki i nagrania były moją heroiną.

Jeżeli jesteś na tym etapie, że czytasz, oglądasz i słuchasz, ale w Twoim życiu de facto niewiele się zmieniło, to jakem Popiel mówię Ci przestań.

Czytaj i oglądaj mniej, a więcej czasu poświęcaj na prawdziwe zmiany. Wiem, że czytanie jest wygodniejsze, ale jak się nie spocisz, to nic z tego nie będzie.

Sukces zależy od tego, jak szybko potrafisz implementować do życia rzeczy, o których się uczysz. Przeczytaj to zdanie jeszcze raz.

Im szybciej potrafisz wdrażać to, o czym czytasz lub słuchasz, tym lepsze będą Twoje wyniki. Sprawdzone. Kropka.

3. Określ czas. W tym punkcie zalecam dać sobie jakiś wycinek czasu. Dwa tygodnie, miesiąc, pół roku, rok – to już zależy od Ciebie i od aktywności, na którą się nastawiasz.

Przykładowo kiedy zaczynałem przygodę z blogiem to na starcie dałem sobie pięć lat. Nie wiem czemu akurat tyle. Chyba od samego początku zdawałem sobie sprawę z tego, że efekty nie pojawią się po miesiącu i… miałem rację. Dlatego cierpliwie robiłem swoje.

W grudniu minęło cztery lata odkąd zacząłem prowadzić blog, ale praktycznie po roku zacząłem odczuwać ogromne korzyści z pisania. Pojawili się nowi klienci, nowe znajomości, mnóstwo drzwi nagle stanęło przede mną otworem.

Dzisiaj blog jest jednym z największych w tematyce rozwoju osobistego.

Inny przykład: kiedy przeprowadziłem się do Olkusza zapisałem się na zajęcia z capoeiry. Dałem sobie pół roku, niestety w czwartym czy piątym miesiącu musiałem odpuścić ponieważ treningi pokrywały mi się ze szkoleniami i nic nie dało się przełożyć. Jednak gdybym nie dał sobie tego czasu, to prawdopodobnie zrezygnowałbym po miesiącu.

Dlatego warto postawić sobie jakiś wyznacznik: dni, tygodnie, miesiące, lata, 20 lekcji itp.

4. Dalej Cię to kręci? Jeśli po ustalonym czasie znajdujesz frajdę w tym co robisz, to może coś z tego będzie. Kontynuuj praktykę, ucz się i rozwijaj w danym temacie.

Jeżeli dana sprawa nie daje Ci spać, jeżeli zaraz po przebudzeniu masz pomysł jak coś poprawić, to brnij w to dalej.

Jednak jeżeli przez ostatnie dni czy tygodnie musiałeś się wręcz zmuszać by robić to co robisz, to odpuść na jakiś czas. Tak, nie całkowicie – daj sobie kilka dni luzu, obniż poprzeczkę i zrób jeszcze jedno podejście.

Jak nie poskutkuje, to daj sobie z tym spokój i poszukaj innych aktywności, chyba że w grę wchodzi Twoje zdrowie lub inna poważna sprawa wymagająca wytrwałości.

5. Nie wahaj się przeskoczyć. Nastaw się na ubarwianie życia, a nie na szukanie powołania, któremu całkowicie się oddasz. Przecież Steve Jobs pracując nad pierwszymi komputerami nie miał pojęcia o tym, że kiedyś jego firma stworzy coś takiego jak iPhone czy iPad.

Z powołaniem, misją życiową czy jakkolwiek byśmy tego nie nazwali jest taki problem, że prawdopodobnie to, co wymyślisz dzisiaj nie przetrwa próby czasu.

Będąc w gimnazjum chciałem być nauczycielem historii, ale w liceum historię znienawidziłem. Zdawałem maturę z geografii bo zjawiła się nauczycielka, która wszystko wyjaśniała tak, że wystarczyło uważnie słuchać na lekcjach i wszystko człowiek wiedział.

Studiowałem socjologię reklamy, bo interesowała mnie reklama i marketing, ale na studiach nie było ani jednej osoby, która miałaby jakieś praktyczne doświadczenie w tym temacie. Zatem uczyłem się na własną rękę z książek, czasopism i branżowych konferencji. Widziałem się w roli specjalisty od reklamy i marketingu.

Na studiach wypłynął temat szybkiego czytania i efektywnej nauki bo z tym radziłem sobie bardzo dobrze. Zacząłem więc poszerzać wiedzę w tym temacie i tak trafiłem na rynek szkoleniowy.

W tej chwili robię to, co czyni mnie szczęśliwym. Cały czas wprowadzamy coś nowego, robię coraz więcej szkoleń, dochodzą nowi ludzie, pojawiają się nowe wyzwania, plany i projekty.

Jednak nie byłbym w tym miejscu, w którym jestem gdyby nie podejmowanie różnych prób, działań i inicjatyw, a robiłem wiele rzeczy: od tańca i tworzenia stron, przez wyjazdy na zbiórkę owoców, pomoc na budowie, pisanie tekstów, po pracę na portierni i zarabianie na programach partnerskich. Nie zawsze było wesoło, ale przynajmniej mam co wspominać, a każda z tych prac czegoś mnie nauczyła.

Eksperymentuj, baw się, poznawaj ludzi, odkryj swoje mocne strony – w końcu znajdziesz coś, w czym będziesz naprawdę dobry i za co ludzie będą chcieli zapłacić.

W kolejnej części napiszę dlaczego uważam za kłamstwo hasło „rób to co kochasz, a już nigdy nie pójdziesz do pracy” 🙂

– Bartek